Leczenie daratumumabem w skojarzeniu z lenalidomidem i deksametazonem (Dara-Rd) w porównaniu do lenalidomidu z deksametazonem (Rd) w 1. linii leczenia szpiczaka plazmocytowego – wyniki całkowitego przeżycia z randomizowanego badania 3 fazy MAIA.

W czasopiśmie The Lancet Oncology ukazała się aktualizacja wyników nadal trwającego randomizowanego badania 3 fazy MAIA prowadzonego u chorych niekwalifikujących się do autoprzeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych z nowo rozpoznanym szpiczakie plazmocytowym (MM). Analizę przeprowadzono po medianie czasu obserwacji wynoszącym 56,2 miesięcy (zakres 52,7-59,9 miesięcy). Mediana PFS w ramieniu Dara-Rd nie została osiągnięta (95% CI 54,8-nieosiągnięto), zaś w ramieniu Rd wynosiła 34,4 miesiąca (95% CI 29,6-39,2). Ryzyko względne (HR) wynosił 0,68 [95% CI 0,43-0,66, p<0,0001]. Mediana OS nie została osiągnięta w żadnym z ramion (Dara-Rd: 95% CI nieosiąginęto-nieosiągnięto; Rd: 95% CI 55,7-nieosiągnięto; HR 0,68 [95% CI 0,53-0,86]; p=0,0013). Szacowany odsetek 5-letniego PFS wynosił 52,5% (95% CI 46,7-58) dla Dara-Rd i 28,7% (95% CI 23,1-34,6) dla ramienia kontrolnego. Całkowity odsetek odpowiedzi wynosił 92,9% w ramieniu Dara-Rd i 81,6% w ramieniu kontrolnym. Całkowitą remisję lub lepszą odpowiedź osiągnęło 51% chorych leczonych Dara-Rd i 30% w ramieniu Rd. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w stopniu 3 lub wyższym były neutropenia (54% dla Dara-Rd vs 37% dla Rd), zapalenie płuc (odpowiednio 19% i 11%), niedokrwistość (17% vs 22%) i limfopenia (16% vs 11%). Poważne działania niepożądane wystąpiły u 77% chorych leczonych Dara-Rd i u 70% leczonych Rd. Aktualizacja wyników badania MAIA wykazała, że dodanie daratumumabu do schematu Rd wydłuża zarówno PFS jak i OS u chorych z noworozpoznanym MM niekwalifikujących się do autoHSCT.