W czasopiśmie The Lancet Oncology ukazała się aktualizacja wyników randomizowanego badania 3 fazy CANDOR, które porównywało skuteczność karfilzomibu, daratumumabu i deksametazonu (KdD) z karfilzomibem i deksametazonem (Kd) w nawrotowym/opornym (RR) szpiczaku plazmocytowym (MM).

W ramach badania 312 chorych zostało zrandomizowanych do ramienia KdD i 154 do ramienia Kd. Aktualizację wyników przeprowadzono w czerwcu 2020 r. Do tego czasu mediana obserwacji wynosiła 27,8 miesiąca (IQR 25,6-29,5) w ramieniu KdD i 27 miesięcy (IQR 13,2-28,6) w ramieniu Kd. Mediana czasu wolnego od progresji (PFS) wynosiła 28,6 miesięcy w ramieniu KdD (95% CI 22,7-nieosiągnięto), zaś w ramieniu Kd – 15,2 miesiąca (95% CI 11,1-19,9). Różnica ta była istotna statystycznie (HR 0,59 [95% CI 0,45-0,78, p<0,0001). Nie stwierdzono innych działań niepożądanych niż te przedstawione w pierwotnej analizie. Działania niepożądane w stopniu 3 i wyższym wystąpiły u 87% chorych w ramieniu KdD i u 76% w ramieniu Kd. Najczęściej stwierdzano małopłytkowość (25% vs 16%), nadciśnienie tętnicze (21% vs 15%), zapalenie płuc (18% vs 9%) i niedokrwistość (17% vs 15%). Poważne działania niepożądane stwierdzono u 63% chorych w ramieniu KdD i 50% chorych leczonych Kd.

Roczna aktualizacja wyników badania CANDOR wykazała korzyść w długości PFS w grupie leczonej KdD w porównaniu do Kd przy zachowanym profilu bezpieczeństwa z pierwotnej analizy.